شهرستان پلدختر

قومی که سهمی از رسانه‌ی ملی ندارد

ایثار آخرین درس معلم لرستانی قومی که سهمی از رسانه‌ی ملی ندارد شب دوشنبه 28 مهر ماه است و باران شدید خرم‌آباد و لرستان را فرا می‌گیرد. در این میان مشکلی برای یکی از دانش‌آموزان مرکز شبانه‌روزی عشایری منطقه‌ی ویسیان پلدختربه وجود می‌آید، سرپرست مرکز آموزشی مذکور دانش‌آموز آسیب‌دیده را به مرکز بهداشتی درمانی ویسیان انتقال می‌دهد، طبق روال معمول و مورد انتظار، این مراکز تنها برای نمایش هستند و امکاناتی از قبیل پزشک، دارو، آمبولانس و ... در آن‌ها وجود ندارد. بعد از اظهار ناتوانی مسئولان درمانگاه ویسیان از اقدامات درمانی، معلم مذکور با خودروی شخصی دانش‌آموز مصدوم و دو همراه وی را به قصد درمان به مرکز استان اعزام می‌کند، که در میانه راه در منطقه شوراب خودروی وی گرفتار سیلاب می‌شود و همگی 4 سرنشین آن را با خود می برد. تا اینجا فقط به ذکر حادثه‌ پرداختیم. اما آنچه نمی‌توان از کنار آن گذشت، سکوت و بی‌اعتنایی رسانه‌ی ملی نسبت به این ماجرا بود باری غرض از این پست تنها عرض ادب و احترامی به محضرمعلم گرامی، شادروان «کاظم صفرزاده» بود و گرنه سالیان سال است که بر ما عیان شده که تنها سهم مردم لر از رسانه‌ی ملی جناب ضرغامی جعل تاریخ، توهین، تمسخر و نادیده انگاشتن است و دیگر هیچ! آری وقتی جان دادن همتباران ما به زعم متولیان رسانه‌ی ملی، ارزش خبری ندارد، چگونه می‌توان توقع انعکاس مشکلات فقر، توسعه نیافتگی و .... را در رسانه‌ی میلی و نه ملی داشت. اینجاست که لازم است اشاره ای داشته باشیم به ماجرای معلم مریوانی که برای همدردی با شاگرد بیمارش موی سر تراشید و انعکاس آن در BBC و گاردین را به یاد بیاوریم و این نکته را به یاد داشته باشیم که چقدر از اهالی رسانه‌ی کرد و کردستان عقبیم، که جان دادن معلم ما تنها در حد انعکاس کپی-پیستی در چند سایت و وبلاگ خبری محلی ماند و کردها آن مسئله را جهانی کردند..... پ ن: جسد سه دانش اموز پیدا شده ولی با گذشت سه روز کشکان هنوز جنازه معلم را پس نداده....